Koridor

Rebekah, burada olanlardan iyice sıkılmıştı. Cheerioların yanına gitmeliydi.
"Neyse, siz devam edin. Ben gidiyorum. Görüşürüz!"

"Ne zaman istersen... Yani her zaman... Yani... Şey... Her neyse, önemli değil"
Ayrılmak için yola çıkan Rebekah'ın arkasın "Görüşürüz!" diye bağırdıktan sonra tekrar Emily'ye döndü. "He-her neyse, az önce neden gergindin?"

Lexie hala orada duruyordu.
"Şey, ben de gitsem iyi olacak sanırım. Görüşürüz. Yani, siz Vocal Adrenaline'desiniz ve b-ben de yarın koro odasında- yani seçmelere katılacağım. Um, görüşürüz!"
Tam bir çaylak gibi konuştum.
Lexie hızla kantine/yemekhaneye doğru yürüdü.

Emily bir anlığına hiçbir şey olmamış gibi davranmayı düşündü ama Daniel bunu yutmazdı. İç geçirerek Rehber öğretmenin sesini taklit etmeye başladı.
'Annenizi kaybettiğinizden beri psikolojik destek almanız gerektiğini söylüyorum Bayan Lawrence. Lütfen beni dinleyin. Ben her zaman yanınızdayım. Peh, yanımdaymış! Ondan nefret ediyorum!'

"Bunu duyduğuma üzüldüm, ben de 4 yaşımdayken ikiz kardeşim ölmüştü. O zamanlar tam olarak ne olduğunu bile kavrayamamıştım ve biliyorum kıyaslanamaz ama... Şey, konuşmak istersen ben her zaman buradayım "

Emily hafifçe gülümsedi. Bu pek sık yaptığı bir şey değildi ama Daniel onu etkilemeyi başarmıştı yine. Tanrım, neler düşünüyorum ben!? diye geçirdi içinden.
'Teşekkür ederim Dan.'

Daniel dışından sadece hafifçe gülümsedi, içindeyse deliriyordu
"Bir şey değil. Seni sınıfına bırakmamı ister misin?"
Hiç düşünmeden kelimeler ağzından kaçıvermişti.

Emily kıpkırmızı kesildi. Az önce yanlış duymamıştı değil mi? Omuz silkti.
'Pekala.'

Daniel Emily'nin sınıfına kadar sessizce Emily'nin yanında yürüdü. Sınıfın kapısına geldiğinde göz göze geldiler. Daniel tekrar gerginleştiğini fark etti. Zayıf bir şekilde gülümsedi ve geriye bir adım attı.
"Şey... Görüşürüz Emily, benim bu saatte antrenmanım var, o yüzden derse girmeyeceğim."

Emily başıyla onayladı.
'Sonra görüşürüz öyleyse.'
Ardından kaçarcasına sınıfa girip en arkaya oturdu.

Rebekah, koridorda gezinirken, koro odasının kapısının önünde Emily'yle çarpıştılar.
"Heyy! Bütün gün seni aradım, neredeydin?!"

Emily derin bir nefes aldı.
'Koro odasındaydım. Lexie seçildi ama diğerleri bugün değilmiş. Hem sen neredeydin!? Daha gruba girmeye çalışan aptallarla dalga geçecektik!'

"Cheeriolarla ilgileniyordum! Koçtan azar yiyeceğim yoksa! Lexie'nin seçildiğine sevindim. "

Lexie sinirle dolabının kapağını açtı. Koçun yaptıkları canına yetmeye başlamıştı. Vocal Adrenaline'de olmak buna değer miydi?
Dolabından ne alacağını da unutmuştu, boş boş dolaba bakarken, birisinin ona seslendiğini duydu.

Seslenen Daniel'dı. "Hey Lex, güzel haberleri duydun mu?"

"Heyy. Ne güzel haberi? Koçun okuldan ayrıldığını söylemiyeceksen, ağzını yorma." Lexie hafifçe gülümsedi.

Daniel kahkaha attı, "Söyleyeceğim şeyi bilmen ne kadar da eğlenceli? "
Daniel'ın içi içine sığmıyordu, sonunda favori ikilisiyle ders yapacaktı!

"Bekle bekle bekle! Koç? Okuldan mı ayrılıyor?" Lexie şaşkınlıkla kahkaha attı. "Bu bir şakaysa, aramızdaki yaş, kilo, boy farkına bakmadan çöp kovasında bulursun kendini, ona göre!"

"Kesinlikle şaka değil "İsimsiz bir ihbar" sayesinde koçun geçen yıl bir jüri üyesine nationals'da rüşvet verdiği öğrenildi. Ama biz üç oyla kazandığımız için bu bizi etkilemedi Tek etkisi eski *** koçumuz hapiste "

"H-hapis mi?" Lexie koçtan nefret ediyordu ama, hapis? Düşüncelerini toparlamak için kafasını salladı. "İsimsiz bir ihbar, ha? Bu isimsiz ihbarı kimin yaptığını biliyormuş gibi duruyorsun." Lexie gülümsedi.

"Bilmiyor muşum gibi yaparsak daha iyi olur, okul yönetimi hala kızgın. Koç hapiste olmasına rağmen işlediği suç ağır olmadığı ve parasal açıdan imkanı olduğu için şu özel otel tarzındaki hapislerden birinde olacak, üstelik sadece 6 aylığına; ama bu bana yeter "

Lexie sevinçle el çırptı. "Mükemmel!" Sonra daha kısık bir sesle "Sana teşekkür etmeliymişiz gibi hissediyorum." dedi.

Daniel "Biliyor musun bence sen medyum olabilirsin " diye şaka yaptı

Lexie kahkaha attı. "İnsanları kolay tanıyorum, diyelim." Duraksadı. "Peki, o zaman, teşekkürümü sarılarak dile getireyim."
Lexie Daniel'e sarıldı. "Biliyor musun, eğer abim falan olsaydı senin gibi biri olmasını isterdim." dedi, çekildikten sonra.

Daniel boğazına oturan yumruyu yutmaya çalıştı. Bu hem Lex'in sözlerinden hem de ölen ikiz kız kardeşinin anılarından kaynaklanıyordu.
"Teşekkürler..."